جراحی ستون فقرات
انواع عمل های ستون فقرات
لامینکتومی
لامینکتومی (Laminectomy) نوعی جراحی است که از آن برای کاهش فشار بر روی ریشه های عصبی که از ستون مهره خارج می شوند، استفاده می شود. در این نوع از جراحی قسمتی از استخوانی به نام لامینا را که بر روی عصب قرار گرفته خارج می کنند تا فشار کمتری به آن وارد شود.
هدف از انجام عمل لامینکتومی چیست؟
نخاع در درون یک محفظه بسته به نام کانال نخاعی است که از پشت سر هم قرار گرفتن حلقه های استخوانی پشت هر مهره درست شده است. گاهی اوقات به عللی نخاع در درون این حلقه استخوانی تحت فشار قرار می گیرد و یا ریشه های عصبی که از نخاع خارج می شوند در حین خروج از این حلقه استخوانی تحت فشار قرار می گیرند. برداشته شدن لامینا موجب کم شدن فشار از روی نخاع و ریشه های عصبی می شود. این فشار به علت تنگ شدن کانال نخاعی و محدود شدن فضای درونی این حلقه استخوانی است و می تواند علل متفاوتی داشته باشد که مهمترین آنها عبارتند از:
- هرنی (فتق) دیسک بین مهره ای
- رشد استخوان های اضافه (به نام استئوفیت یا اسپور) درون کانال نخاعی
- کلفت شدن رباط های اطراف کانال نخاعی
- جابجا شدن مهره ها و سر خوردن آنها بر روی هم
تنگ شدن فضا موجب فشار به نخاع و ریشه عصبی و بروز علائم بیماری می شود. یک راه خوب برای برداشتن فشار از روی عصب برداشتن قسمتی از حلقه استخوانی است. از این حلقه استخوانی لامینا بیش از دیگر قسمت ها در دسترس است. با برداشتن لامینا میتوان حلقه بسته استخوانی را در یک طرف باز کرده و در نتیجه فشار روی نخاع و عصب را کم کرد.
دیسکتومی
دیسکتومی (Discectomy) نوعی عمل جراحی است که در آن قسمتی از دیسک بین مهره ای بیمار از ستون فقرات خارج می گردد. از دیسکتومی معمولا در درمان هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای استفاده می شود.
چرا بیمار نیاز به دیسکتومی پیدا می کند؟
در هرنی دیسک قسمتی از پشت بخش حلقوی ضعیف شده و پاره می گردد و به دنبال آن قسمت مرکزی ژلاتینی دیسک از داخل پارگی به عقب رفته و بر روی نخاع و ریشه های عصبی فشار وارد می کند. برای برطرف کردن مشکل بیمار باید این قسمت ژلاتینی که از محل خود خارج شده و به اعصاب فشار وارد می کند، از بدن خارج شود. این کار را خارج کردن دیسک یا دیسکتومی می گویند. البته در این جراحی همه دیسک خارج نگردیده و فقط قسمتی که بر روی عصب فشار وارد می کند برداشته می شود.
کورپکتومی
کورپکتومی (Corpectomy) به این معنا است که جراح جسم مهره چند مهره مجاور را از بدن خارج کرده و فضای خالی ایجاد شده با استخوان پیوندی (گرافت استرات Strut graft) که از محل دیگر تهیه شده، جایگزین می شود. از پیچ و پلاک برای بی حرکت نگه داشتن مهره ها و گرافت استفاده می شود. از این روش در درمان تنگی کانال های شدید استفاده می شود.
فیوژن
اتصال دو یا چند مهره توسط گرافت استخوانی
فیکسیشن
اتصال و فیوژن قسمت های ستون فقرات توسط ایمپلنت